انباشت ۳.۵ میلیونی تقاضای مسكن
خانه رویا شد برنامه ریزان خواب ماندند!
كاروخدمت: عبور قیمت مسكن از متری ۱۰ میلیون تومان كه توسط دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسكن اعلام شده حكایت از ضعف این تشكیلات برای ساماندهی به بازار دارد.
به گزارش كاروخدمت به نقل از ایسنا، بهمن ماه ۱۳۹۷ از طرف دفتر اقتصاد مسكن، زیرمجموعه معاونت مسكن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی اعلام گردید كه قیمت مسكن در شهر تهران به میانگین متری ۱۰ میلیون و ۶۶ هزار تومان رسیده كه ۲.۹ درصد نسبت به ماه قبل و ۸۶ درصد نسبت به ماه مشابه سال قبل افزایش نشان داده است. به بیان دیگر، مسكن هنوز با رشد قیمت ماهیانه مواجه می باشد و به نظر می آید دستگاه های دولتی نقش بازدارنده ای در این شرایط ایفا نمی كنند.
یكی از تشكیلات دولتی كه وظیفه ذاتی آن برنامه ریزی برای ایجاد تعادل در بازار مسكن می باشد، به نظر می آید این وظیفه ی خودرا فراموش كرده و صرفاً به نمایش آمار از رشد روزافزون قیمت مسكن بسنده می كند. مسؤولان وزارت راه و شهرسازی طی سال های اخیر همواره تحلیل می كردند كه با عنایت به ۲.۵ میلیون مسكن خالی در كشور، عرضه به اندازه كافی وجود دارد و هر ساله اعلام می كردند كه رشد قیمت مسكن حدود نرخ تورم یا پایین تر از آن قرار می گیرد. برآوردهایی كه می تواند از بررسی های آماری دفتر اقتصاد مسكن نشأت گرفته باشد. با این وجود اوضاع آن طور كه مدیران این دفتر انتظارش را داشتند پیش نرفت و از آذرماه سال ۱۳۹۶ روند رشد افسارگسیخته قیمت مسكن شروع شد تا نهایتاً به ۱۰ میلیون و ۶۶ هزار تومان در بهمن ماه ۱۳۹۷ رسید.
انباشت ۳.۵ میلیون تقاضا برای مسكن
همچون انتقاداتی كه به این تشكیلات دولتی می شود این است كه آیا نباید در زمان مقتضی، هشدارهای لازم را برای تولید و عرضه مسكن به مسؤولان وزارت راه و شهرسازی نمایش می كرد؟ توهم آرامش در بازار مسكن با وجود ۲.۶ میلیون مسكن خالی در حالی وجود داشت كه از سال ۱۳۹۵ كه این آمار نمایش شد اغلب كارشناسان آگهی می دادند خانه های خالی كه اكثراً لوكس و نیمه لوكس هستند نباید معیار برنامه ریزی باشد؛ چونكه از دسترس اقشار متوسط و پایین جامعه خارج است. حالا فعالان حوزه ساخت و ساز، یكی از عوامل اصلی جهش قیمت مسكن را بی توجهی به انباشت ۳.۵ میلیون تقاضا در بازار مسكن طی پنج سال اخیر عنوان می كنند.
ایرج رهبر، نایب رییس انجمن انبوه سازان استان تهران می گوید: ما از پنج سال قبل پیش بینی می كردیم كه با رشد شدید مسكن مواجه شویم چونكه طی این سال ها ۳.۵ میلیون انباشت تقاضا به وجود آمد و طبیعی است كه وقتی عرضه نسبت به تقاضا كمتر باشد، افزایش قیمت اتفاق می افتد.
افزایش ساخت و ساز در تهران با وجود گرانی مصالح
در شرایطی كه سپس افزایش نرخ دلار، قیمت مصالح ساختمانی رشد شایان توجهی داشته، آمارهای اعلام شده از مركز آمار حاكی از افزایش ۳۱، ۶ درصدی واحدهای مسكونی پیش بینی شده در پروانه های صادر شده برای راه اندازی ساختمان توسط شهرداری تهران در فصل بهار امسال نسبت به فصل بهار پارینه است. با عنایت به كاهش ۵۴ درصدی معاملات، احتمالاً نیمی از واحدهای آماده تولید به ۴۹۰ هزار واحد خالی استان تهران افزوده خواهد شد. هم چنین اغلب مصالح ساختمانی با رشد قیمت روبه رو شده كه می تواند به فاصله ی زمانی، اثر منفی در تولید و عرضه مسكن بگذارد.
با این وجود به علت اتخاذ سیاست های انقباضی در سال های گذشته، تولید مسكن به اندازه كافی وجود ندارد. طبق برآورد طرح جامع مسكن باید سالیانه حدود یك میلیون واحد مسكونی راه اندازی شود در حالیكه محاسبات جدید برمبنای پروانه های ساختمانی، الان تولید حدود ۳۰۰ هزار واحد است.
سازندگان در حال ترك صنعت ساختمان هستند
فرشید پورحاجت، دبیر كانون انبوه سازان با بیان این آگهی كه به علت فشار مالیاتی و ضعف قانون پیش فروش، فعالان واقعی حوزه ساخت و ساز بزودی این بخش را ترك خواهند كرد، می گوید: حدود ۱۳ میلیون جوان در كشور داریم كه به سن ازدواج رسیده یا از سن ازدواج گذشته اند. یعنی الان با ۵ تا ۶ میلیون كسری مسكن مواجهیم كه باید تأمین شود. از طرف دیگر گفته می شود ۲.۵ میلیون مسكن خالی در كشور وجود دارد. در همه جای دنیا برای تعادل بخشی به بازار مسكن، مازاد ۶ تا ۱۰ درصد را نگه می دارند. این ۲.۵ میلیون باز حدود ۱۰ درصد كل واحدهای مسكونی كشور را تشكیل می دهد كه می توان آنرا بعنوان تعادل بخشی در نظر گرفت و بر این اساس به ۵ تا ۶ میلیون مسكن در كشور نیاز داریم.
در سال ۱۳۹۵ عنوان می شد مدت انتظار خانه دار شدن در ایران ۱۲ سال است و تلاش می شود تا سال ۱۴۰۵ این عدد به ۸ سال كم شود. حالا پس از دو سال یك كارشناس اقتصاد مسكن از رسیدن مدت انتظار خانه دار شدن به ۲۵ سال سخن می گوید. سلمان خادم المله با بیان این كه محاسبات جدید برمبنای قیمت های بهمن ماه ۱۳۹۷ نشان می دهد مدت انتظار خانه دار شدن در ایران به حدود ۲۵ سال رسیده است بیان می كند: با عنایت به كاهش شدید قدرت خرید خانوارها، طرف تقاضا نسبت به افزایش مجدد قیمت مسكن واكنش خنثی نشان خواهد داد.
تلاطم بازار مسكن این مساله را به ذهن می رساند كه برداشت خشك، سطحی و اتكای صرف به آمار و ارقام نه تنها كمكی به خانه دار شدن مردم نكرده بلكه به ایجاد انحراف در راه برنامه ریزی منجر گردیده است. چه آن كه اگر نمایش آمار صرف، كمكی به اصل قضیه می كرد قاعدتاً نباید تعداد مستاجرها از ۲۶ درصد در سال ۱۳۹۰ به ۳۱ درصد در سال ۱۳۹۵ می رسید. سوژه دیگر این كه طی سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ كه تعداد واحدهای خالی از سكنه در كشور از ۱.۶ میلیون به ۲.۵ میلیون واحد رسیده، نقش دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسكن برای هدایت سرمایه گذاران چه بوده است؟
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب