متروی تهران - پردیس و بررسی چند دغدغه زیست محیطی
به گزارش کاروخدمت در پی اعلام موافقت سازمان حفاظت محیط زیست با ساخت قطار برقی تهران - پردیس و وجود نگرانی هایی نسبت به تبعات زیست محیطی این تصمیم، مدیرکل دفتر مدیریت زیستگاه ها سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: بخش رو زمینی قطار شهری در مناطق بکر پارک ملی خجیر ساخته نمی گردد.
به گزارش کاروخدمت به نقل از ایسنا در شرایطی که متروی پردیس سال قبل در کمیته فرعی کمیسیون اقتصادی دولت به تصویب رسیده و در مرحله طرح در کمیسیون اصلی اقتصاد دولت بود، دغدغه ها و نگرانی هایی درباره مشکلات زیست محیطی این پروژه مانند عبور آن از پارک های ملی خجیر و سرخه حصار مطرح گردیده است.
گفته می شد که مترو پردیس برای رودخانه جاجرود آلودگی به وجود می آورد اما در نهایت ۱۵ بهمن ماه سال قبل حبیب الله طاهرخانی - معاون وزیر راه و شهرسازی - از تصویب پروژه مترو تهران پردیس در هیئت وزیران آگاهی داد و اظهار داشت: به زودی عملیات اجرائی این پروژه به طول ۲۵ کیلومتر با راه اندازی دو ایستگاه در راه شروع خواهد شد.
در همان مقطع زمانی چراغعلی - معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران کلنگ زنی مترو پردیس – ضمن اشاره به انجام مطالعات زیست محیطی، شروع ساخت این مترو را منوط به تایید نهایی سازمان محیط زیست دانست.
۱۴ اسفندماه نیز با امضای تفاهمنامه بین قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء (ص) و شرکت عمران شهرهای جدید برای راه اندازی مترو تهران به پردیس، این پروژه به اجرا نزدیکتر شد. در نهایت ۲۲ تیرماه خبر رسید که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ـ در نامه ای به وزیر راه و شهرسازی با اجرای طرح قطار برقی تهران ـ پردیس موافقت کرده است. در حالی این خبر اعلام گردید که گفته می شود که متروی پردیس - تهران از قلب پارک های ملی خجیر و سرخه حصار عبور می کند.
این موارد در حالی عنوان شد که ۷ تیرماه گزارش ارزیابی اداره کل دفتر مدیریت زیستگاه ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست منتشر گردید. بر طبق این گزارش «کل مسیر مورد طراحی در مجموعه حفاظتی جاجرود از ایستگاه مبداء تا مقصد بصورت زیرزمینی بوده و فقط ۲۰۰ متر بصورت رو زمینی با تثبیت حد و حدود جهت راه اندازی و ایجاد کارگاه و ورود دستگاه تی بی ام برمبنای مختصات ارائه شده در گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی خواهد بود.»
رضا اقتدار - مدیرکل دفتر مدیریت زیستگاه ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست - درباره ۲۰۰ متری که مترو روی زمین است، به ایسنا می گوید: این بخش داخل پارک خجیر است.
او در پاسخ به این پرسش که چرا برخلاف قانون در پارک ملی مبادرت به ساخت و ساز کرده اید، تاکید می کند: در آن بخش که ایستگاه مترو ایجاد می شود دخل و تصرف های زیادی شده و اصلا منطقه بکر و منحصر بفردی نیست. دقیقا در کنار شهرک صنعتی است که در حاشیه جاجرود مستقر شده و شهرداری در آن درختان غیربومی مانند سرو نقره ای و کاج تهران کاشته است.
اقتدار مدعی است: پارک ملی خجیر سال هاست که نگرانی هایی بیشتری دارد و هیچ کس به دنبال رفع آن نبوده است.
بر اساس گزارش ارزیابی زیست محیطی بر «عدم طراحی و اجرای هرگونه ایستگاه در طول اجرای پروژه در تداخل با مجموعه حفاظت شده جاجرود و اعلام مورد در گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی» تاکید گردیده است. اقتدار درباره ایستگاه های متروی تهران - پردیس می گوید: همانگونه که در گزارش تاکید شده این قطار شهری ایستگاه بین راهی ندارد؛ یک ایستگاه در ابتدای حریم شهر تهران و یک ایستگاه در ابتدای حریم شهر پردیس ایجاد می شود و نقطه جی پی اس دارد.
در حالی این اظهارات مطرح می شود که مهدی نبی یان - کارشناس ارشد تنوع زیستی نیز ضمن بیان نظر مثبت خود در باره این پروژه به ایسنامی گوید: برمبنای اعلام سازمان حفاظت محیط زیست این خط ایستگاه بین راهی ندارد و ایستگاه آن در تهران باوجود این که گویا در حاشیه پارک ملی خجیر قرار دارد، در منطقه ای راه اندازی می شود که تخریب گسترده ای از سال ها قبل در آنجا انجام شده است و قابلیت بازگشت به شرایط پارک ملی را ندارد.
این کارشناس ارشد تنوع زیستی با اعلان اینکه خط آهن و مترو چه در دوران ساخت و ساز و چه در دوران بهره برداری جزو پاک ترین و سازگارترین مدهای حمل و نقل در جهان شناخته می شوند، تصریح می کند: افراد زیادی با متروی تهران - پردیس جابجا خواهند شد که تا حالا مجبور به تردد با خودرو در اتوبان تهران - پردیس یا جاده قدیم بوده اند بدین سبب ساخت مترو موجب کاهش معناداری در رد پای اکولوژیک (Ecological Footprint) در مقیاس منطقه ای می شود. برای مثال می توان به کاهش تولید کربن و آلودگی هوا اشاره نمود.
تاثیر منفی آزادراه تهران - پردیس بر مهاجرت حیات وحش
نبی یان با اشاره به تبعات زیست محیطی آزادراه تهران – پردیس می گوید: آزادراه جدید با وجود این که تعداد زیادی تونل و پل دارد و این پل ها و تونل ها می توانند بعنوان روگذر و زیرگذر برای جابجایی حیات وحش عمل کنند اما عملا راه اندازی چنین آزادراهی در کنار توسعه ساخت و ساز در این منطقه بر کریدور مهاجرتی حیات وحش خصوصاً مهاجرت قوچ و میش البرز مرکزی - که در گذشته از پارک ملی لار و منطقه ورجین به پارک ملی خجیر و سرخه حصار صورت می گرفت - تاثیرمنفی زیادی گذاشته است.
وی تاکید می کند: این آزادراه و توسعه ویلاسازی در این منطقه مسیر مهاجرت حیات وحش را قطع کرده است که می توان با انجام مطالعات، برنامه ریزی هایی را در جهت احیای کریدورهای مهاجرتی انجام داد این در حالیست که مترو باتوجه به عبور از تونل های زیرزمینی تاثیری بر کریدورهای مهاجرتی حیات وحش نخواهد داشت.
یکی دیگر از موضوعات اشاره شده در گزارش ارزیابی زیست محیطی « انتقال دائم منابع قرضه ناشی از عملیات حفاری توسط تی بی ام به محل مورد تایید اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران» است.
نبی یان با اعلان اینکه در حوزه ارزیابی اثرات محیط زیستی بحث سود و زیان محیط زیست مطرح است، اظهارمی کند: بدیهی است که سود مترو بسیار بالاتر از لطمات آنست ولی در ساخت این مترو، انتخاب مسیر مترو و روش حفاری، موضوع خاک برداری و خاک ناشی از حفاری و منابع قرضه، موقعیت شفت ها یا رمپ ها، و.... باید با تایید کارشناسان محیط زیست و با رعایت موازین محیط زیستی باشد. بدیهی است روش ترانشه باز یا روش اتریشی برای ساخت تونل مترو در این راه پیشنهاد نمی شود.
مکان یابی شهر پردیس، غلط است
وی با اشاره به این که مکان یابی شهر پردیس از ابتدا اتفاق بسیار غلطی بود، می گوید: بارگذاری شهر پردیس با ساختمان های ۱۰ طبقه و بیشتر در یک منطقه کوهستانی اقدام اشتباهی بوده است چونکه این منطقه تا کمتر از۳۰ سال پیش یکی از زیستگاه های با تنوع زیستی قابل توجه در شرق شهر تهران بود و امروز ناچار به مدیریت تبعات تصمیمات غلط گذشته هستیم.
اراضی شهرک زیتون تهدیدکننده پارک ملی خجیر و سرخه حصار
این کارشناس ارشد تنوع زیستی ضمن اشاره به این که امروزه یکی از مواردی که پارک ملی خجیر و سرخه حصار را تهدید می کند، اراضی شهرک زیتون است، اظهارمی کند: این شهرک بصورت غیرقانونی در پارک ملی سرخه حصار باوجود هشدارهای کارشناسان محیط زیست همچنان درحال توسعه است و تخریب بسیار گسترده ای رخ می دهد و این ساخت و سازها در دامنه های پر شیب درحال رسیدن به قله کوه است. در صورتیکه این مساله باید هر چه سریعتر تعیین تکلیف و جلوی تخریب بیشتر گرفته شود. چطور ممکنست در اراضی پارک ملی ساخت و ساز بکنند ولی برق و آب داشته باشند؟
وی همین طور با اشاره به وضعیت شرق تهران تصریح می کند: سال هاست توسعه ای عجیب و خارج از ضوابط محیط زیستی درلواسانات و شهرستان پردیس درحال وقوع است؛ زمین خواری، تغییر کاربری باغات و اراضی منابع طبیعی در جای جای این منطقه و بارگذاری های عجیب و غریب و افزایش جمعیت و ویلا و آپارتمان سازی را شاهد می باشیم.
این کارشناس ارشد تنوع زیستی ادامه می دهد: ورجین در محاصره جاده ها و ویلاها و اتوبان هاست و مدت هاست مهاجرت قوچ و میش البرز مرکزی از ورجین به پارک ملی خجیر تحت تاثیر این دست اندازی ها به طبیعت قرار گرفته است به شکلی که اگر حیات وحش ورجین بصورت دستی تعلیف نشوند، بطور قطع از بین می روند چون دیگر امکان مهاجرت ندارند.
نبی یان در آخر تاکید می کند: با در نظر گرفتن جمیع پارامترها و شرایط موجود ناشی از توسعه ناهمگون صورت گرفته در گذشته، متروی پردیس را می توان به شرط رعایت موازین محیط زیستی بعنوان گزینه ای قابل اجرا پذیرفت، گو این که بزرگنمایی در حوزه آثار منفی این پروژه می تواند سبب نادیده گرفتن سایر تخریب های صورت گرفته در شرق تهران شود.
منبع: karokhedmat.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب