موفقیت خصوصی سازی ایران خودرو برای مردم چه بود؟
کاروخدمت: مدیران جدید ایران خودرو و مجموعه کروز بارها اعلام نموده اند که خصوصی سازی این شرکت به جهش تولید منجر گردیده است. اما بررسی گزارش رسمی وزارت صمت خلاف این ادعا را نشان داده است.
سال قبل یکی از مهم ترین تحولات صنعت خودرو در ایران رقم خورد؛ واگذاری سهام مدیریتی ایران خودرو به شرکت کروز. اقدامی که با عنوان خصوصی سازی عرضه شد، اما از همان اول منتقدان آنرا یک «خصوصی سازی مدیریتی ناموفق» نامیدند.
اکنون بعد از گذشت چند ماه، پرسش اساسی این است که موفقیت این واگذاری برای صنعت خودرو و مردم چه بوده است؟
کاهش تولید بجای جهش
مدیران جدید ایران خودرو و مجموعه کروز بارها اعلام نموده اند که خصوصی سازی این شرکت به جهش تولید منجر گردیده است. اما بررسی گزارش رسمی وزارت صمت خلاف این ادعا را نشان داده است.
طبق آمار تولید پنج ماهه امسال، تولید خودرو های سواری در کشور با کاهش ۱۶ درصدی روبرو شده و ایران خودرو هم رشد منفی ۰.۳۲ درصد را به ثبت رسانده است.
به بیان روشن، نه فقط جهشی در تولید رخ نداده، بلکه روند نزولی شروع شده است. حتی در دوره کوتاهی که رشد تولید برای این مجموعه رقم خورد میراث دوره مدیریتی پیشین بود و موفقیت مستقیمی برای مدیران فعلی نبود.
توسعه محصول و کیفیت در رکود
انتظار می رفت حضور یک قطعه ساز بزرگ مانند کروز در رأس مدیریت ایران خودرو به بهبود کیفیت محصولات و توسعه سبد خودرو ها منجر شود. اما گزارش های میدانی و فاکتورهای کیفی نشان داده است تغییری در کیفیت رخ نداده است.
خودروهای ایران خودرو همچنان با مشکلات کیفی مشابه دوره دولتی اداره شدن عرضه می شوند و خدمات بعد از فروش هم هیچ توسعه محسوسی نداشته است.
این در حالیست که باتوجه به توانمندیهای کروز در عرصه قطعه سازی، انتظار عمومی ارتقاء جدی کیفیت بود.
چالش قیمت گذاری و گران فروشی
یکی از مهم ترین عرصه های اختلاف میان ایران خودرو و دولت، بحث قیمت گذاری خودرو است. ایران خودرو در ماه های اخیر بارها از اجرای مصوبات دولتی درباب نرخها سر باز زده و این موضوع باعث صدور رای دادگاه بدوی ضد این شرکت شده است.
در رای دادگاه به صراحت آمده است که تخلف گران فروشی از جانب ایران خودرو محرز بوده و باتوجه به سوابق قبلی، شرکت به پرداخت جریمه سنگین محکوم شده است. این مورد نشان داده است که خصوصی سازی نه فقط منجر به اصلاح رفتار اقتصادی ایران خودرو نشده، بلکه این شرکت در مقابل سیاستهای حاکمیتی هم مقاومت بیشتری از خود نشان داده است.
رای دادگاه بدوی که ۲۰ شهریور انتشار یافت، این بود که با بررسی ادله و تحقیقات پرونده، برمبنای ماده ۱۷ آئین نامه تعزیرات حکومتی و ماده ۳۶ قانون آئین دادرسی کیفری، گزارش ضابطان با قرائن و مقررات قانونی مطابقت داشته و دفاعیات نمایندگان حقوقی شرکت ایران خودرو پذیرفته نشد. تخلف گران فروشی شرکت محرز شده و باتوجه به سوابق محکومیت های قبلی، شرکت به پرداخت جریمه ده برابری و درج تخلف اول در پروانه واحد محکوم شد.
فرافکنی بجای پاسخگویی
به نظر می رسد مدیران جدید ایران خودرو و شرکت کروز برای فرار از پاسخگویی نسبت به این ناکامی ها، سیاست فرافکنی را در پیش گرفته اند.
در هفته های اخیر بارها شاهد بوده ایم که این مجموعه عملکرد سایر مجموعه ها چون وزارت صمت، شورای رقابت، سازمان حمایت، سازمان تعزیرات و حتی سایپا را زیر سؤال برده تا توجه افکار عمومی از کاهش تولید و مشکلات داخلی ایران خودرو منحرف شود.
این رویکرد بالاتر از آن که نشانه اعتمادبه نفس یک مجموعه خصوصی باشد، حکایت از نگرانی بابت افزایش انتقادات و فشارهای نظارتی دارد.
پرسش های بی پاسخ
اکنون که حدود یک سال از خصوصی سازی ایران خودرو می گذرد، چند پرسش کلیدی باید بصورت شفاف پاسخ داده شود:
۱-دستاورد واقعی خصوصی سازی برای صنعت و مردم چه بوده است؟
۲-آیا افزایش تولید یا توسعه محصول رخداده یا شاهد کاهش تیراژ بوده ایم؟
۳-چرا با وجود حضور یک قطعه ساز بزرگ، کیفیت محصولات بهبود نیافته است؟
۴-چرا ایران خودرو در مقابل اجرای مصوبات قیمتی دولت مقاومت می کند؟
۵- منافع مردم و مصرف کنندگان در این واگذاری کجا تعریف شده است؟
خصوصی سازی در هر صنعتی زمانی موفق تلقی می شود که به بهبود عملکرد، افزایش تولید، ارتقاء کیفیت و رضایت مشتریان منجر شود. تجربه ایران خودرو اما تا حالا تصویر دیگری عرضه کرده است؛ کاهش تولید، تداوم مشکلات کیفی، محکومیت به گران فروشی و فقدان موفقیت ملموس برای مردم.
در چنین شرایطی، طبیعی است که جامعه نسبت به آینده این خصوصی سازی بدبین باشد و این پرسش جدی را مطرح کند که خصوصی سازی ایران خودرو چه دستاوردی برای مردم داشته است؟
منبع: karokhedmat.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب